Moje Mosafer

تو اگه پرنده باشی چشمای من آسمونه
راز این پنجره هارو کسی جز من نمی دونه
فرصت یکی شدن نیست واسه این تنهای خسته
یه چیزی شبیه بارون توی این چشا نشسته
اگه آسمون پر از ابر اگه کوها پر برفه
قصه مرگ و جدایی واسه ما فقط یه حرفه
کاشکی میشد ما یه روزی پا توی دریا بذاریم
مثل موجای مسافر آسمون و جا بذاریم
می تونم تا ته دنیا شعرامو برات بخونم
اگه باشم یا نباشم لای دفترت بمونم