Katibeh

سقف ما هر دو یه سقف دیوارامون یه دیوار
آسمون یه آسمون بهارامون یه بهار
اما قلبامون دوتا دستامون از هم جدا
گریه هامون تو گلو خنده هامون بی صدا

نتونستم نتونستم تو رو بشناسم هنوز
تو مثل گنگی رمز توی یک کتیبه ای
که همیشه با منی اما برام غریبه ای

هنوزم ما می تونیم خورشید رو از پشت ابر صدا کنیم نمی تونیم
می تونیم بهارو با زمین خسته آشنا کنیم نمی تونیم

هم شب و هم گریه ایم درد تو درد منه
بگو هم غصه بگو دیگه وقت گفتنه
بغض ما نمی تونه این سکوت رو بشکنه
مردم از دست سکوت یکی فریاد بزنه