Jangal

جنگل
پشت سر ، پشت سر
پشت سر جهنمه
روبرو ،روبرو
قتلگاه آدمه
روح جنگل سیاه
با دست شاخه هاش داره
روحمو از من میگیره
تا یه لحظه می مونم
جغدا تو گوش هم می گن
پلنگ زخمی می میره
راه رفتن دیگه میسن
حجلهء پوسیدن من
جنگل پیره
قلب ماه سر به زیر
به دار شاخه ها اسیر
غروبشو من می بینم
ترس رفتن تو تنم
وحشت موندن تو دلم
خواب برگشتنمی ینم
هر قدمبه هر قدم
لحظه به لحظه سایهء
دشمن می بینم
پشت سر ،پشت سر
پشت سر جهنمه
روبرو ، روبرو
قتلگاه آدمه