خانه دل بوی دیروز ۵۳

از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست
از شمع رخت محفلش افروختنی نیست
در طوف حریمش ز فنا جامه احرام
کردیم که این جامه به تن دوختنی نیست
گرد آمده از نیستی این مزرعه را برگ
ایبرقمزنخرمنماسوختنی نیست
گویند که درخانه دل هست چراغی
افروختهکاندرحرمافروختنی نیست
یکدانه اشک است روان بررخزرین
سیم و زرماشکرکهاندوختنی نیست