شهر من ای نام تو, شعر آوازم
بر تو میبالم, بر تو مینازم
آرزو دارم به دل, که از سفر آیم
در سکوت تو, آشیان سازم
شهر من ای جلوه ی آشنایی ها
ای گل باغ روشنایی ها
میرسد روزی به سر
قصه ی تلخ این جدایی ها, این جدایی ها
میدانم اکنون, در نسیم تو, پر شده عطر مستی بخش هر بستان
میدانم آری, چشم سر داده, نغمه در دامن سرسبز کوهستان
بی تو دلم سوزد زغم ای شهر جادویی
دور از تو من چون مرغکی آواره ام گویی