آنشب که تو بی من بودی ای گل نازم
با آن بزم طلایی بگو یار که بودی
آنشب که فکندی جان من بی دل
در سوز جدایی گرفتار که بودی
آغوشت در رقص طرب جای که بود
در گوشت اوای دل آرای که بود
آغوشت در رقص طرب جای که بود
در گوشت اوای دل آرای که بود
بی من ات بالا بلا کجا خرامی
بی من از مینای لب از که نوشی
آنشب که فکندی جان من بی دل
در سوز جدایی گرفتار که بودی
بی من چه لبی بوسه زد از روی هوس بر رخت ای ماه جهان تاب
بی من تو بگو لرزش غم از چه در افکندی گیسوی بی تاب

بیا تا که به اشک غم به گلبرگ غمت شویم
من ان گرد گنه ات
بیا جان منا بستان
مکن شعله صفت بر جا تو ان نور در افکنده را

آنشب که تو بی من بودی ای گل نازم
با آن بزم طلایی بگو یار که بودی
آنشب که فکندی جان من بی دل
در سوز جدایی گرفتار که بودی
آغوشت در رقص طرب جای که بود
در گوشت اوای دل آرای که بود
آغوشت در رقص طرب جای که بود
در گوشت اوای دل آرای که بود