فنجون

جای لب ‌هات روی فنجون مونده ، رد عطرت توی ایوون مونده
قصمون به سر رسیده اما پرسه هامون یاد بارون مونده
شب ‌های تاریک بی‌ حوصلگی ، وقتی‌ هیچ کی نیست که حرفاتو بگی‌
چشماتو به ماه آسمون بدوز ، همه حرفاتو بگو به سادگی‌

من صداتو می شنوم ، باور کن
با شب های تلخ دوری سر کن
حرفاتو به من بگو از راه دور
گریه کن ، گونه ی من رو تر کن
گریه کن ، گونه ی من رو تر کن

بی‌ تو باغچه ی خونه پاییزه ، بی‌ تو از ترانه غم می ریزه
بی‌ تو غصه‌ ها زیادن این جا ، بی‌ تو شادی های من ناچیزه
عکس تو روی پیانو مونده ، خاطرات کهنمون ، نو مونده
هنوزم رو سر این ترانه ‌ها ، سایه ی علاقه ی تو مونده
من صداتو می شنوم ، باور کن
با شب های تلخ دوری سر کن
حرفاتو به من بگو از راه دور
گریه کن ، گونه ی من رو تر کن
گریه کن ، گونه ی من رو تر کن