سرگذشت


شهره

در عشق سلیمانم
من همدم مرغانم
هم عشق پری دارم
هم مرد پری خوانم
دل تنگ و پریشانم سرگشته و حیرانم
زان رنگ چه بی رنگم
زان دره چو آهنگم
زان شمع چو پروانه
یا رب چه پریشانم
ساقی ز پی عشق روان است روانم
لیکن ز ملولی تو لال است زبانم
چون خیمه به یک عمر به پیش تو بیایم
در خرگهت ای دوست در آور بنشانم
ای کرده تو مهمانم در پیش درا جانم
زین واقعه مدهوشم
باهوشم و بی هوشم
هم ناطق و خاموشم
هم نوح خموشانم
شوریده و شیدایم پوشیده و پیدایم
اینجایم و آنجایم
گه اینم و گه آنم