زخم زبون


محسن چاوشی

من، با زخم زبونات رفیقم
مرهم بزار ،با حرفات ، رو زخم عمیقم

با توام که داری به گریه م می خندی
کاش میشد بیایی و به من دل ببندی

تنها بودن یه کابوس شومه عزیزم
کار دل ، نباشی ، تمومه عزیزم