دیوونه


رضا صادقی

آره این منم یه دیوونه
دیوونه ای آواره ام
مجنون و زنجیری منم
اما هنوز پروانه ام
اونا می گن عقلم کم
سنگ می زنن منو همه
قلبم مثل یه آسمون
جا داره واسه همه
آره منم اون دیوونه
اون که نداره یه خونه
مال و منالی ندارم
اما لبام که خندونه
آره منم اون دیوونه
بچه ها سنگم میزن
بزرگها خندم می کنن
می گن که اومد دیوونه
تا همه رو بخندونه
هلم می دن به زور تو آب
می دن منو صد تا عذاب
پا رو سینم می زارن
میگن تو این آب ها بخواب
توی دلم می گم خدا
ببخششون از این کارها
بذار بخندن خوش باشن
قربون لطفت ای خدا
آره منم اون دیوونه