دوتا قلب

دو تا قلب و دو تا لبخند
دو تا عشق و دو تا دلبر
دو تا مهر و دو تا احساس
دوتا باغبون گل یاس
دو تا رمز عشق ما بود
اون دوتایی که زیاد بود
اما انگار اون دو تاها
بند دست پست باد بود
دوتا رو تنها گذاشتی
کندی هرچی رو که کاشتی
واسه رمز دوتای عشق
حرمتی به جا نذاشتی
چقدر با تو گریه کردم
چقده گفتم که خستم
چقده گفتم بهارم
پای عهدمون نشستم
نم نم بارون چشمام
هم می خوندی هم میدیدی
ناله های زخم عشق رو
نه دونستی , نه شنیدی
مهربون عاشقی تنها
گفتن دوست دارم نیست
باغ من خشک شد و پ÷مرد
خواسته عشق تو کم نیست
دو تا پیش من میمونه
تو برو هرجا تونستی
اما یادت نره عمرم
قدر دو تا ندونستی
قدر دو تا ندونستی