دروغ نگو

دروغ نگو
نگو میای دوباره
اشکی نمونده
که برات بباره
نه آسمون نه دریا
نه اوج قله هایی
نه مهربونی ای عشق
نه مثل قصه هایی
مرغ مهاجری که
میری یه روز دوباره
تو زمهریر چشمات
رفتن یه جور قراره
اشکای روی گونم
از تو دارن نشونه
می خندی و میشمری
اشکام و دونه دونه
با یک نگاه تبدار
دنبالتم پرستو
شاید که پر وا کنی
بازم بیای به این سو
داری دروغ میگی عزیزم
قسمت من همینه
تو زمهریر چشمات
رسم زمونه اینه