خالی بی پایان


سارا نائینی

خنده ای با لذت
لب دنیا را پیموند
واژه ای با وسواس
پی معنای خود بود
لحظه ای بی تکرار
که ولی رفته از دست
از سر بی خوابی
دل به امکان خود بست
خونه با ماه آمیخت
گریه پوسید
نور خورشید آرام
سایه را بوسید

غیر از اینها اینجا
خبری نیست
مثل هر روز
اما جای تو خالیست
خالی بی پایان
صورت تازه ی توست
هر شب و روز اینجاست
فکر آغازی از نوست
یک شب از این شب ها
یا که یک روز زیبا
گذر عمر شاید
بشه آهسته از ما
خونه با ماه آمیخت
گریه پوسید
نور خورشید آرام سایه را بوسید
غیر از اینها اینجا خبری نیست
گر چه هر روز هر روز
جای تو خالیست
خالی بی پایان
صورت تازه ی توست
هر شب و روز اینجاست
فکر آغازی از نوست
یک شب از این شب ها
یا که یک روز زیبا
لحظه ای بی تکرار
که ولی رفته از دست
از سر بی خوابی
دل به امکان خود بست

خالی بی پایان از آلبوم: بوی دیروز ۴۵