حکمت


رضا صادقی

بی سبب نین یه دلی خونن و یه دل راحتن
یکی غرق هوسن یکی خشیش عبادتن
یکی عشقش آدمیزاد یکی عشق ساحلن
به یکی دنیا بهشتن به یکی سم قاتلن
بی سبب نین یه دلی خونن و یه دل راحتن
یکی غرق هوسن یکی خشیش عبادتن
یکی عشقش آدمیزاد یکی عشق ساحلن
به یکی دنیا بهشتن به یکی سم قاتلن
حکمتی شه رنج و غصه زندگی مثل یه قصه
گاهی تلخن گاهی شیرین گاهی بی رنگ گاهی رنگی
بی سبب نین هندن و رفتن پاییز و بهار
هندن و رفتن مرغون تو هوا هزار هزار
بی سبب نین وقتی چشم رنگ لالئون نگین
وقتی پایی بی عصا قدم نست روی زمین
رحمتی شه هر چه هادت حکمتی شه هر چه نادت
شکر داد و ندادت راضیم به دیده منت
رحمتی شه هر چه هادت حکمتی شه هر چه نادت
شکر داد و ندادت راضیم به دیده منت
بی سبب نین هندن و رفتن پاییز و بهار
هندن و رفتن مرغون تو هوا هزار هزار
بی سبب نین وقتی چشم رنگ لالئون نگین
وقتی پایی بی عصا قدم نست روی زمین
رحمتی شه هر چه هادت حکمتی شه هر چه نادت
شکر داد و ندادت راضیم به دیده منت
رحمتی شه هر چه هادت حکمتی شه هر چه نادت
شکر داد و ندادت راضیم به دیده منت
رحمتی شه هر چه هادت حکمتی شه هر چه نادت
شکر داد و ندادت راضیم به دیده منت
راضیم به دیده منت، راضیم به دیده منت، راضیم به دیده منت