جان جان

خان شب شبت تاره
خاتونت بیداره
تا برگردی خونه
بی تو یه تب داره
آخه تو این دنیا
تنها تو رو داره
با هر صدای پا
میگم یاره یاره
گفتی بخواب خاتون
قلبم نمی ذاره
تنها امید دل
امید دیداره
جان جان جانم
ای جان جانانم
جان جان جانم
ای دین و ایمانم
بسته به تو جانم
بی تو نمی مانم
دشمن هزار هزاره
خاتونش در حصاره
خان تا خاتون آزاد نشه
صبر و قرار نداره
چشمم بر در قلبم کنار یاره
بی تو خونه رنگ شادی نداره