تاسف


مهستی

چون گل همراه نسیم
می رقصد دل ببرد
من مست و باد صبا
می ریزد گل به سرم
چون پروانه عشق گل به سر دارم
صحرا ها را زیر بال و پر دارم
بینم من هر شب به عالم رویا
آید سویم آشنایی صحرا به خدا
در انتظار تو ام تو بیا
که بی قرار تو ام
بازا تو گل بشو من گلشن
بگذار سرت به دامان من
بازا تو می بشو من ساقر
گرمی بده تو بر جان من
دستم بگیرو یک تن بگذار
لب بر لبان سوزان من به خدا
در انتظار تو ام تو بیا
که بی قرار تو ام
ای از عشقم نگرفتی خبر
یک تن بر ما بگذر بگذر
من برگ گل تو نسیم سحر
دستم بازا تو بگیر و ببر
چون پروانه عشق گل به سر دارم
صحرا ها را زیر بال و پر دارم به خدا
در انتظار تو ام تو بیا
که بی قرار تو ام