تاب بنفشه


پریسا

تاب بنفشه می دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می درد خنده دل گشای تو
ای گل خوش نیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می کند شب همه شب دعای تو
خوش چمنسیت و عارضت خاصه که در بهار حسن
حافظ خوش کلام شد مرغ سخن سرای تو