Zadegi
Mahasti
زندگی جز با تو برام حرومه
اگه نیای کار دلم تمومه
کاری تو کردی که بشه باورم
عشقای این زمونه بی دوومه
عشقای این زمونه بی دوومه
یه روز برام گل میاری
یه روز منو خوار میکنی
کاش بدونی با این کارات
منو گرفتار میکنی
یه روز میگی یارت میشم
دوباره غمخوارت میشم
روز دیگه با طعنه هات
حرفاتو انکار میکنی
حرفاتو انکار میکنی
یادم میاد یه روز برات مثل پریزاد بودم
تو باغ سرسبز چشات یه سرو آزاد بودم
هر واژه کلام تو موج زمان بود واسه من
هر روز اگه میدیدمت جوون بودم شاد بودم