Vaezan

واعظان کین جلوه در محراب و منبر می کنند
چون به خلوت می روند آن کار دیکر می کنند
گوییا باور نمی​دارند روز داوری
کین همه قلب و دغل در کار داور می کنند
بنده پیر خراباتم که درویشان او
خاک را از بی نیازی خاک بر سر می کنند
اه اه از دست صرافان ناقص عقل که
هر زمان خر مهره را با در برابر میکنند