Tasnife Cheshme To


Parisa

چــشــم تـو خــواب مـیـرود یـا كـه تو ناز میكنی
نـی بـه خــدا كــه از دغــل چشـم فراز میكنی
چــشـم ببســته ای كه تا خواب كـنی حریف را
چونـكــه بـخـفـت بــر زرش دســت دراز مـیكنی

سـلســله ی گــشـــاده ی دام ابد نــهـاده ای
بـنـد كــه سـخـت مـیـكـنـی بـنـد كه باز میكنی

عاشــق بی گـــنـاه را بـهـر ثــواب می كــشی
بر ســر كـــوی كـشتــگان بانـگ نماز می كنی
گـــه بـه مـثــال ساقـیان عـقـل ز مغز می بری
گــه به مـثـال مـطـربان نـغـنـغـه ساز می كنی