Tabouye Irani
Dariush
آی آدم ها هر کجا دست نیازه بشری هست دراز
این صدا در همه آفاق طنین انداز است
آی آدم ها آی آدم ها
در پی آن همه خون که بر این خاک چکید
ننگمان باد این جان، شرممان باد این نان
ما نشستیم و تماشا کردیم
آی آدم ها این که از تو فرو می افتد
این که بر دار نگون سار شده است
این که با مرگ در افتاده است
این هزاران و هزاران که فرو فتاده است
این منم این تو، آن همسایه آن انسان
این ماییم
ما همان جمع پراکنده، همان تنها
آن تنهاهاییم
آن تنهاهاییم
آی آدم ها در پی آن همه خون که بر این خاک چکید
ننگمان باد این جان، شرممان باد این نان
ما نشستیم و تماشا کردیم
آی آدم ها
آی آدم ها