Moj

من مو جی دربه درم
از دنیا بی خبرم
بحر خروشان منزل من
سیلی طوفان حاصل من
بر لب آید نفسم
چون بر ساحل برسم
سنگ جفا کوبد به سرم
می کند از نو در به درم
من هم سوی دریا
ناله کنان ، برگردم
سوی هم دردانم
از دل و جان ، برگردم
بی تاب و زار و لرزان برگردم
بی تاب و زار و لرزان برگردم
بار دگر ، غمزده تر ، بروم
ز ساحل غم سوی دریا من
می کشد و می کشدم ، بنگر
امید دلم ، چه کند با من
من طفل طوفان شده ام
موجم سرگردان شده ام
من طفل طوفان شده ام
موجم سرگردان شده ام
آه ، که بود ، شب من ، طوفانی
در ، شب من نبود ، پایانی
زنده ام از بی آرامی
ترسم که بمیرم چو بیاسایم
جز در دل طوفان نبود جایم
من عشقی جان فرسا می خواهم
دریایی طوفان زا می خواهم
من طفل طوفان شده ام
موجم سرگردان شده ام
من طفل طوفان شده ام
موجم سرگردان شده ام

من طفل طوفان شده ام
موجم سرگردان شده ام