Khosha Nasim Sobh

خوشا نسیم صحرا که بگذرد بر یارم
که بوسه ها برگیرد ز چهره دلدارم
وزد به تار مویش به عشوه ها گیسویش شانه کند
به کام دل بر رویش بوسه زند
هر آنچه گل بیند در باغ و چمن
همه در قدمش فکند
بوی گل اشک سحر ببرد ز سفر
افشاند بر سر او همه شب به سحر
بوی گل اشک سحر ببرد ز سفر
افشاند بر سر او همه شب به سحر
خوشا نسیم صحرا که بگذرد بر یارم
که بوسه ها برگیرد ز چهره دلدارم
چو می روی ای صبا خرامان
از این گذرگه به کوی جانان
بگو چویش منم پریشان
همچون شبنمی ارمغان ببر سوی نازنینم
اشک شوق من تا کند بیان عشق آتشینم
خوشا نسیم صحرا که بگذرد بر یارم
که بوسه ها برگیرد ز چهره دلدارم