Gharibeh


Mahasti
Sattar

یه روز دیوونه ت بودم ، که چراغ خونه ت یودم
وقتی که عاشق بودی ، یکی یه دونت بودم
دلم می لرزه ، با عشق تازه
قمار عشقه یکی می بازه
منو پریشون کردی ، خونه رو تو ویرون کردی
از دل این دیوونه ، تو خودتو ویرون کردی
دلم می لرزه ، با عشق تازه
قمار عشقه یکی می بازه
چه سخته این دل بستن ، دوباره یه روز دل کندن
روزی نگاهت عاشق ، یه روزی غریبه ست با من
قلبم حالا اینو می دونه ، که دلت پر از بهونه ست
آخه این رسم زمونه ست

* * * * * * * * * *
چه قصّه ها گفتی ، که باورش کردم
دلی تو سینه م بود ، دربه درش کردم
برو گذشتم از تو ، تو باش و رسوایی ها
تو رو رها کردم من ، تو بمون و تنهایی ها
پرنده ای بودم ، که رفتم از دامت
برو شدم آزاد ، گذشتم از بامت
نمی برم دامت ، گذشتم از اون عشق و خاطره ها
یه روز دیوونه ت بودم ، که چراغ خونه ت یودم
وقتی که عاشق بودی ، یکی یه دونت بودم
دلم می لرزه ، با عشق تازه
قمار عشقه یکی می بازه

* * * * * * * * * *

یه روز دیوونه ت بودم ، که چراغ خونه ت یودم
وقتی که عاشق بودی ، یکی یه دونت بودم
دلم می لرزه ، با عشق تازه
قمار عشقه یکی می بازه
منو پریشون کردی ، خونه رو تو ویرون کردی
از دل این دیوونه ، تو خودتو ویرون کردی
دلم می لرزه ، با عشق تازه
قمار عشقه یکی می بازه
چه سخته این دل بستن ، دوباره یه روز دل کندن
روزی نگاهت عاشق ، یه روزی غریبه ست با من
قلبم حالا اینو می دونه ، که دلت پر از بهونه ست
آخه این رسم زمونه ست