Bavaram Kon

باورم کن باورم کن
باورم کن آنچه هستم
بس که ناباوری دیدم
تو خودم هر بار شکستم

باورم کن خیلی خسته م
از غم ناباوری ها
تو کمک کن تا نباشم
آیه ی دربه دری ها

رگبار تلخ دو رنگی
دشنه زد به تار و پودم
از غم نامردمی ها
مرده ذرات وجودم

دیگه باورم نمی شه
که هنوزم زنده هستم
گر چه می دونم که پاکی
شده باعث شکستم

باورم کن که تو سینه
غم دارم به حجم فریاد
آخه این غم کمی نیست
که صداقت رفته بر باد

زیر این گنبد وحشی
توی این دل نگرونی
تو بیا همسفرم باش
اگه تو بخوای می تونی
تو می تونی تو می تونی