Badraghe

چو می روی ، بدرقه ی
راه تو این دعای من باشد
تو می روی ، مونس من
این دل بی نوای من باشد
چه غمی ای وعده شکن
که تو بشکستی دل من
که نگهدار دل من
خدای من باشد
نشناسی قدر وفا
ز تو دیدم جور و جفا
که گناه من به خدا
وفای من باشد
تو نگفتی درد تو را
با چه کسی گویم
تو نگفتی بوی تو را
از چه گلی جویم
تو که پیمانت شکستی
چه کنی دیگر چه هستی
چه کنم که غمت بلای من باشد
تو که پیمانت شکستی
چه کنی دیگر چه هستی
چه کنم که غمت بلای من باشد
عمرم را تبه کردی
می دانی که گنه کردی
من که رضا به رضای توام
همه شب به دعای توام
چه بنالم ؟ ز تو ای گل
که وفایم خطای من باشد
من که نشته به پای توام
به امید وفای توام
تو که نوش دگرانی
ز چه نیشت برای من باشد ؟