فاطمه گل بوی دیروز ۳۶

من دختر روزای تنهایی با هر عذاب تازه جنگیدم
از غصه ی فردا نگو با من روزای از این بدترم دیدم
تا مرز وحشت ، تا جنون رفتم از ترس دیوونه شدن کم نیست
تو اومدی و من به غیر از تو چیزی به جز تصویر یادم نیست
تو اومدی تا فکر روزای تلخ گذشته از سرم وا شه من ضربه خوردم تا قوی تر شم فردای من میتونه زیباشه
هر اتفاقی که برام افتاد شاید دلیل محکمی داره
وقتی ورق برگرده میبینی این زندگی به من بدهکاره
این زندگی به من بدهکاره
باید منو باور کنی تا عشق سقف امید و آرزو باشه
با مرحم دست تو میتونه زخم عمیق من مداوا شه