پنجره باز و بسته کن
یاد هوای ابری و
ابرای دل شکسته کن
پنجره باز و بسته کن
یاد پرنده آسمان
غروب ریشه بسته کن
در پی پاره ی تنم
زخمی در به در منم
لا لم و در سکوت خود
بر سر و سینه می زنم
پنجره باز و بسته کن
یاد هوای ابری و
ابرای دل شکسته کن
پنجره باز و بسته کن
یاد پرنده آسمان
غروب ریشه بسته کن

روزی نمی رسد که
من به دوریه تو خو کنم
خواب تو را عزیز من چگونه آرزو کنم؟

پنجره باز و بسته کن
یاد هوای ابری و
ابرای دل شکسته کن
پنجره باز و بسته کن
یاد هوای ابری و
ابرای دل شکسته کن

پنجره باز و بسته کن
یاد پرنده آسمان
غروب ریشه بسته کن
در پی پاره ی تنم
زخمی در به در منم
لالم و در سکوت خود
بر سر کینه میزنم

پنجره باز و بسته کن
یاد پرنده آسمان
غروب ریشه بسته کن
در پی پاره ی تنم
زخمی در به در منم
لالم و در سکوت خود
بر سر کینه میزنم

روزی نمی رسد کن که
من به دوریه تو خو کنم
خواب تو را عزیز من چگونه آرزو کنم؟

پنجره باز و بسته کن
یاد هوای ابری و
ابرای دل شکسته کن