عمو دختر باموم تی بردن ِ رِه جان جان
اشرفی گول بیهم تی گردن ِ رِه جان جان

ئی شب بامُوم تی ورجا نیشتن ِ رِه پاچ لیلی
تی خاطر خوان بامود می کشتن ِ رِه پاچ لیلی
تو بالای تلار من در زمینم جان جان
باموم تی خانه را ترای بی دینم جان جان

اگر دانسته بِم تو بی وفایی پاچ لیلی
تی ور نامومِه تا اول تو بایی پاچ لیلی
بو شو کورِی کی من دیلگیرم از تو جان جان
به اَ فیکرم که دس ویگیرم از تو جان جان

هزار افسوس که می قدرَ ا ندانی پاچ لیلی
هُتو شَمَا مرا دِه دِن نتانی پاچ لیلی