راه، رویامو چطو دزدید
من یلدام، شب دور از خورشید
باز پاییز شد و باد چرخید و هوس چو گیاهی مرموز، رویید
او رویید و درخت از این همه درد، چو نگاهم خشکید
تا دیروز قدمی بردار
من رو باز به شروعش بگذار
تو زیبایی و بی‌پروایی و من که از این دلتنگی، بیمار
با من حوصله کن در این شب کور، تو همیشه دل‌یار
تو شبِ بیدارِ منی
همه جا تکرارِ منی
گر چه بی من
گر چه که دور
دلِ من، دل‌یارِ منی

تو شبِ بیدارِ منی
همه جا تکرارِ منی
گر چه بی من
گر چه که دور
دلِ من، دل‌یارِ منی

نور، آرام به درخت بارید
برگ، رقصان به سقوطش خندید
باز پاییز شد و باد چرخید و هوس، چو گیاهی مرموز، رویید
او رویید و درخت از این همه درد، چو نگاهم خشکید

ماه، پنهانه و راه، دشوار
من در حال غروبم این بار
باش در خوابم و در بیدارم و من رو در این تنهایی، نگذار
با من حوصله کن در این شبِ کور، تو همیشه دل‌یار

تو شبِ بیدارِ منی
همه جا تکرارِ منی
گر چه بی من
گر چه که دور
دلِ من، دل‌یار منی

تو بگو درمانِ تو چیست
تو بگو دل‌یارِ تو کیست
تو بگو این‌ها همه رو
سببی جز فاصله نیست

تو شبِ بیدارِ منی
همه جا تکرارِ منی

گر چه بی من
گر چه که دور
دلِ من، دل‌یارِ منی
دلِ من، دل‌یارِ منی
دلِ من، دل‌یارِ منی