از اونور شبای خیس از اونور پنجره ها
از همه ذرات زمین از همه پنجره ها
یکی بشکل خود من همیشه دنبال منه
از همه جا همه جا اسم منو داد میزنه
اون که محبت هنوزم براش هوای نفسه
مرگمو باور نداره میخواد بدادم برسه
اون که هنوز سنگ نشده همون منه ساده دله
همون دهاتی نجیب نه این منه بی حوصله
همشهری عزیز من همزاد ساده دل من
گذشته از علاج تو درد من و مشکل من
مشکل من خود منم منم که با من دشمنم
نه اهل اون ده عزیز نه اهل شهر آهنم
یکی بشکل خود من همیشه دنبال منه
از همه جای همه جا اسم منو داد میزنه
وقتی که راهی میشدم کاشکی پاهام می شکست
یا کاشکی کوله بارمو هیچکسی هرگز نمی بست
راهی آبادی شدم ویرونیمو اینجا دیدم
سوختم و فریاد کشیدم آب شدم و هی چکیدم
اگه هنوز فکر میکنی با تو رفیق سفرم
نجیبو خوبم مثل تو بیا از اینجا ببرم
اگه هنوز فکر میکنی با تو رفیق سفرم
نجیبو خوبم مثل تو بیا از اینجا ببرم