گلها_5


هایده

دل آرامی یا بلای منی
قبله عشقی یا خدای منی
شور عشقو جوا نی تو ئی تو
مراد من از زندگا نی تو ئی تو
اگر جو یم مه تو بر بام آ ئی
مگر نوشم می تو در جام آ ئی
ز چشمم چه بیتاب ز جان سیرم
نگاهی نگاهی که می میرم
به عشقت خاطر من نشد جز نا مو رازی
که در ا ین بستر غم دل من رنگ شادی
نمی گیرد
بیا ا ین دم آخر رها کن گفتگو را
نگاهی به رهی کن مرنجان دل او را
که می میرد
دگر چون می ناله ها نکنم
شکوه عشقت با خدا نکنم
چون که روی صفا ئی نداری
دلو جان درد آشنا ئی نداری
چه شد آن شبهاکه با من بودی
به جای اشکم به دامن بودی
ز چشمم چه بیتاب ز جان سیرم
نگاهی نگاهی که می میرم