کوله بار غربت

من دماوندم که
پای تو می مونم
عمریه بی حرکت
پیش چشمت کیشم
تیشه برمیداری
بی ستون تر میشم
با تو دل می بردیم
با تو ترکش خوردیم
از کسی پنهون نیست
واسه هم میمردیم
تا دلت می لرزه
از خودم کم میشم
تو خودت می ریزی
بی صدا بم میشم
خون دل خوردی تا
قد این دریا شم
چشمه ها دیدم تا
من خلیجت باشم
تو هنوزم از کوچ
منو می ترسونی
من همه دنیاتم
چی ازم می دونی؟
کوله بار غربت
لایق شونه ات نیست
نرو از آغوشم
هیچ کجا خونه ات نیست
کوله بار غربت
لایق شونه ات نیست
نرو از آغوشم
هیچ کجا خونه ات نیست.