چون ساغر بشکسته ام

چون ساغر بشکسته ام
در خون دل بنشسته ام
بگسسته ام از عالمی
با عشق او پیوسته ام
چو اسیرِ دام تواَم
رام تواَم ، ای محرم رازم
منم آن شمعی که ز شب
تا به سحر ، در سوز و گدازم
ای فتنه بکش یا بنوازم
ای فتنه بکش یا بنوازم
بی گناهم بده پناهم
کز موی تو آشفته ترم
کن نگاهی ، به خاک راهی
ای سایه ی لطفت به سرم

بی گناهم بده پناهم
کز موی تو آشفته ترم
کن نگاهی ، به خاک راهی
ای سایه ی لطفت به سرم

چه کنم ؟
عشقی غیر از تو نخواهم
به خدا
محنت ریزد
ز نگاهم
امیدم کو
جدا از او
پرپر شده ام
خاکستر شده ام
آزارم کن
چو چشم خود
بیمارم کن

من به جفایت دلشادم
از غم عشقت خرسندم
از همه عالم بگسستم
تا که به مهرت پایبندم
عشق و امید صفایی
ای عشق من چه بلایی
کی ز وفا جانب ما بازآیی