نوایی نوایی نوایی نوایی
الهی نماند نشان از جدایی
غمت در نهان خانه دلنشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند
خلد گر به پا خاری آسان برآید
چه سازم به خاری که بر دل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی
الهی نماند نشان ازجدایی
به دنبال محمل سبک تر قدم زن
مبادا غباریبه محمل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی
الهی نماند نشان ازجدایی
به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریه ام ناقه در گل نشیند
بنازم بهبزم محبت که آنجا
گدایی به شاهی مقابل نشیند