مرغ طوفان

در این بی پناهی پناهم تویی
بر این بی گناهی گواهم تویی
پیام تمنا ز چشمم بخوان
که همراز چشم سیاهم تویی
که خود هم زبان با نگاهم تویی
در این بی پناهی پناهم تویی
بر این بی گناهی گواهم تویی
به شب های تارم
شدی غم گسارم
که از رنج فردا نیندیشم
برونم ز هستی
چنانم ز مستی
که دیگر ز دنیا نیندیشم
اگر جمله عالم به هم ریزد از غم
ز طوفان غم ها نیندیشم
ننالم ز دوران که چون مرغ طوفان
ز امواج دریا نیندیشم
در این بی پناهی پناهم تویی
بر این بی گناهی گواهم تویی
در این شور و مستی چه غم دارم
ز دنیای هستی چه کم دارم
ز محنت رهاندی وجودم را
به حسرت نشاندی حسودم را
برونم ز هستی
چنانم ز مستی
که دیگر ز دنیا نیندیشم
اگر جمله عالم به هم ریزد از غم
ز طوفان غم ها نیندیشم
ننالم ز دوران که چون مرغ طوفان
ز امواج دریا نیندیشم
در این بی پناهی پناهم تویی
بر این بی گناهی گواهم تویی