مردم همیشه مردم

ای حنجر بریده با خنجر مدارا
سرود تازه سر کن از خشم مردم ما
از اقتدرا شب ساز بر خاک ما چه وحشت
ما از تبار خشمیم با یک قبیله نفرت
بگذار تا بریزند خون من و تو بر خاک
که رو به مرگ دارند این کودکان ضحاک
فریاد کن به عشقی این شعر سرخ ایمان
مردم همیشه مردم ایران همیشه ایران
مردم همیشه مردم ایران همیشه ایران
مردم گدازان به این اندک
با خیل نیزه داران
سربانهای بی سر
مردم پرستان را به تیغ اگر چه بستند
اگر چه سینه ها را در دخمه شکستند
دست و پای سربی با جوخه های اعدام
اگر چه هدیه کردند با خون شب شهیدان
مردم همیشه مردم ایران همیشه ایران
مردم همیشه مردم ایران همیشه ایران