لا لا لا گل زیره

لالا لالا گل زیره ، بابات دست هاش به زنجیره
می گه هرگز نگو دیره که هر روز ، روز تقدیره
لالا لالا گل گندم چی اومد بر سر مردم
میون آتش افتادیم ، شدیم از روی دنیا گم
لالا لالا بد آوردیم ، به نام زندگی مردیم
خیانت شکل یاری شد ؛ ز یاران پشت پا خوردیم
لالا لالا گل لاله ، حریم عشق پاماله
سیاهی رنگ هر سفره سر هفت سین هر ساله
لالا لالا گل زیره ، بابات دست هاش به زنجیره
می گه هرگز نگو دیره که هر روز ، روز تقدیره

به نام عشق و آزادی ، غم این خلق می خوردند
ولی با دست خود ما را به قربانگاه می بردند
کجایند آن همه دلسوز در این هنگامه ماتم
که رفتند و رها کردند من و ما را به حال هم
لالا لالا گل مریم ، شکسته حرمت آدم
شدیم آواره عالم ، چرا تشنه به خون هم
لالا لالا گل زیره ، بابات دستاش به زنجیره
می گه هرگز نگو دیره که هر روز ، روز تقدیره

رهایی ریشه ی ما بود ، همه اندیشه ی ما بود
ولی در آن روی سکه تبر بر ریشه ما بود
گل و گلدون و گل خونه شده امروز یک ویرونه
سر فواره ها خونه ، ببین مردن چه آسونه
لالا لالا گل لاله ، حریم عشق پا ماله
سیاهی رنگ هر سفره ، سر هفت سین هرساله
لالا لالا گل زیره ، بابات دستاش به زنجیره
می گه هرگز نگو دیره که هر روز روز تقدیره
لالا لالا گل زیره ، بابات دستاش به زنجیره
می گه هرگز نگو دیره که هر روز روز ، تقدیره
لالا لالا گل زیره ، بابات دستاش به زنجیره
می گه هرگز نگو دیره که هر روز ، روز تقدیره