غرور شکسته

ای که بینم از باده حسن و دلبری سرمستی
عاقبت غرور مرا با نگاه خود بشکستی
تار و پود جانم ز هم شد گسسته چون دیدم من
رفتی و گسستی ز ما با رقیب من پیوستی
دل چو تار مویت شد پریشان
شدم ز حسرت همچون لاله سوزان
چو قدح هر دمی دست کسی رام هر بوالهوسی
رام هر بوالهوسی تو
من ندانم چرا ای گل من همدم خار و خسی
همدم خار و خسی تو

چو قدح هر دمی دست کسی رام هر بوالهوسی
رام هر بوالهوسی تو
من ندانم چرا ای گل من همدم خار و خسی
همدم خار و خسی تو

آه با توام در همه جا گر چه ز من دوری
تو مهی پیر شبان چشم مرا نوری
تو همان لیلی افسانه جاویدی
دل مجنون مرا مایه امیدی
ای که بینم از باده حسن و دلبری سرمستی
عاقبت غرور مرا با نگاه خود بشکستی
تار و پود جانم ز هم شد گسسته چون دیدم من
رفتی و گسستی ز ما با رقیب من پیوستی
چو قدح هر دمی دست کسی رام هر بوالهوسی
رام هر بوالهوسی تو
من ندانم چرا ای گل من همدم خار و خسی
همدم خار و خسی تو