عمریست سر کوی تو مستانه نشستیم

عمری سر کوی تو مستانه نشستیم جانا
یک دم به بر یار پریشان ننشستیم بازا
سرمایه ی هستی همه دیدار تو بودی مارا
تو راستی و دادیم ز کف مایه ی هستی یارا
پیمانه کشیدی پیمان بشکستی
ای گل ز چه باغی ای فتنه چه هستی
مهرت جستم جانم هستی
طاقت بردی در ها بستی
آن چهره ی دلارام تو ندیدن تا کی
آه از غم تمنای تو کشیدن تا کی
دوری از من یک تن تا چند
این بی مهری با من تا چند
بالای بلندت ترنجم کند ای گل
گیسوی کمندت برد از عاشق بیدل تحمل