علی کنکوری

با چشای بی فروغ
میون راست و دروغ
خودمو گم می کنم
توی این شهر شلوغ
پچ پچ آدمکا
بس که تو هم می دوه
دیگه فریاد منو
سایه مم نمی شنو
صدای زنجیر تو گوشم می خونه
تو داری از قافله دور می مونی
سرتو خم کن که درا وا می شن
تا بگی نه پشت کنکور می مونی
من می خوام مثل همه
ساده زندگی کنم
چادر موندنمو
هر جا خواستم بزنم
تواین دریا نمی خوام
نهنگ کوری باشم
پشت این درهای قفل
علی کنکوری باشم
صدای زنجیر تو گوشم می خونه
تو داری از قافله دور می مونی
سرتو خم کن که درا وا می شن
تا بگی نه پشت کنکور می مونی