شیرین جان


هایده

شکست عهد منو
شکست عهد منو گفت هرچه بود گذشت
به گریه گفتمش آری ولی چه زود گذشت
بهار بود و
بهار بود و تو بودی عشق بود و امید
بهار رفت و تو رفتی و هرچه بود گذشت
ایشن له‌دوریت فره هولمه
شیرین گیان - شیرین آی گشت که‌س
چه نه بیستون غه م له کولمه
شیرین گیان - کو بیستون چه‌س
کو وه‌کی بیستون ارام چو خاکه
شیرین گیان - له توره‌ش کیشم
له کو وه‌کی غه‌مت جه‌رگم پرچاکه
شیرین گیان - هی نازداره‌که‌م
شیرین و شیرین شیرین گشت که‌سم
ناز دار شیرین - ناز شیرین - شیرین گشت که‌سم
عشق تو داسه تیشه وه ده‌سم
عشق تو داسه تیشه وه ده‌سم
گلپا(تو سوز آه من ای مرغ شب چه می دانی،ندیده ای شب من تاب و تب چه می دانی)
وه زه‌خم تیشه عقده خالی که‌م
شیرین گیان - عقده‌ی وه رینم
و زوان تیشه نال و زاری که‌م
شیرین گیان - تیشه کی شینم
شیرین و شیرین شیرین گشت که‌سم
ناز دار شیرین - ناز شیرین - شیرین گشت که‌سم
عشق تو داسه تیشه وه ده‌سم
عشق تو داسه تیشه وه ده‌سم
گلپا(همه خفتند به غیر از من و پروانه و شمع،قصه این دو سه دیوانه دراز است هنوز)
یه‌شو ارای چه له بیستون ناد
شیرین گیان - ده‌نگه‌کی تیشه‌م
هاتمه له خواوت نازت وه‌کیشم
شیرین گیان - هی نازداره‌که‌م
شیرین و شیرین شیرین گشت که‌سم
ناز دار شیرین - ناز شیرین - شیرین گشت که‌سم
عشق تو داسه تیشه وه ده‌سم
عشق تو داسه تیشه وه ده‌سم