فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت دیدیم کز این جمع پراکنده کسی رفت شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت این عمر سبک سایه ما بسته به آبیست دودی ز سر شمع پرید و نفسی رفت نفسی رفت ...