دولت مستی

بیا یاری من کن مبادا بیافتم که مستم
هواداری من کن که پیمان وفا را نشکستم
من امشب ز مستی سر از پا نشناسم
ز نامم چو پرسی که خود را نشناسم
به گوشم چه گویی ز فردا و غم او
من امشب چنانم که فردا نشناسم
خبر از غم دنیا ندارم که ندارم
چرا امشب خود را غنیمت نشمارم
من و ساقی وساغر تو و اندیشه فردا
خوشا باده پرستی خوشا باده پرستی
که سرمستی ام و تک زده بر خرمن غم ها
خوشا دولت مستی خوشا دولت مستی
چونان شادم که بگریزد غم از سینه ام امشب
بیا بنگر که روشنتر ز آیینه ام امشب
خبر از غم دنیا ندارم که ندارم
چرا امشب خود را غنیمت نشمارم
بیا یاری من کن مبادا بیافتم که مستم
هواداری من کن که پیمان وفا را نشکستم
من امشب ز مستی سر از پا نشناسم
ز نامم چو پرسی که خود را نشناسم
به گوشم چه گویی ز فردا و غم او
من امشب چنانم که فردا نشناسم
خبر از غم دنیا ندارم که ندارم
چرا امشب خود را غنیمت نشمارم