خانه سرخ


داریوش

خانه سرخ است

خانه سرخ و کوچه سرخ است و خیابان سرخ است

باری از خون ، پهنه ی برزن و میدان سرخ است

ده به ده ، پرچم خشم است که بر می خیزد

مزرعه زرد و چپر سبز و بیابان سرخ است

تا گل خونی فریاد در این باغستان

ساقه از ضربهء شلاق زمستان سرخ است

وحشتی نیست از انبوه مسلسل داران

تا در این دشت ، غرور کینه داران سرخ است

روسیاه است اگر این شب مردم کش بد

تا دم صبح وطن ، سینه ی یاران سرخ است

با تو سرسبزی از ایثار سیه پوشان است

ای مسلط دستت از خون شهیدان سرخ است