حلالم کن

حلالم کن دم رفتن
کمی بعد از پریشونی
تو آوار نگاهی که
تو هم با ما نمیمونی
مسیر موندن و رفتن
یکی بود و جدا شد باز
تو پایان منو دیدی
جدایی سخته از آغاز
حلالم کن غریبونه
توی این دل پر خونه
حلالم کن غریبی که
برات دل کندن آسونه
حلالم کن به زخمایی
که لب واکرده میخنده
حلالم کن به عشقی که
به چشمای تو پابنده
حلالم کن..حلالم کن
حلالم کن..حلالم کن
حلالم کن..حلالم کن
حلالم کن..حلالم کن
حلالم کن به خونی که
غروب ازخاک میجوشه
حلالم کن به نوزادی
که شیر از تیر مینوشه
مگه میشه کنارت موند
هنوزم عشق بد حاله
صبوری هم کم آورده
خود شمشیر میناله
حلالم کن غریبونه
توی این دل پر خونه
حلالم کن غریبی که
برات دل کندن آسونه
حلالم کن به زخمایی
که لب واکرده میخنده
حلالم کن به عشقی که
به چشمای تو پابنده
حلالم کن..حلالم کن
حلالم کن..حلالم کن
حلالم کن..حلالم کن
حلالم کن..حلالم کن