جهان زیبا

جهان زیبا ای دلبر تو همین بر زشتی ها منگر
غم و شادی دارد ایندنیاتو که دل را خواهی غم پرور
دل اگر با غم الفت گیرد ببرد هر شوری را از سر
چو به شور و شادی خو گیرد ندهد ره بر غمها دیگر
منگر کار بسته غنچه وا گردد آخر
پایان گیرد شبها آید صبح روشنگر
بانگ زاغان مشنو بشنو آواز بلبل
در هر خاری منگر بنگر بر چهره ی گل
غم دنیا بر دنیا دار ارزانی
که نیارد بر دلها چز ویرانی
دگر از این خوشتر نجویم کاری
که به دست آرم دامان دلداری
بر روی یاران چون گل خندان شو
با صبح بهاران هم پیمان شو
دنیا گر گاهی زشتی داردگر دل بیازارد
روزی هم گل می بارد
آزرده هرگز ننما خاطر
زیرا خدا آخر قلبی غمگین نگذارد
غم دنیا بر دنیا دار ارزانی
که نیارد بر دلها چز ویرانی
دگر از این خوشتر نجویم کاری
که به دست آرم دامان دلداری