تصنیف سرگردان

خداوندا به فریاد دلم رس
کس بی کس تویی ما مانده بی کس
همه گویند که طاهر کس نداره
خدا یار مویه چه حا جته کس
سرگردان ،‌ سرگردان ، سرگردانم
نتوانم روی از تو برگردانم
من از تو دوری نتوانم ، نتوانم
دمی بنشین تا سوز دل بنشانم ، ‌سوز دل بنشانم
بیا جانا دل پر درد ما بین
سرشک گرم و آه سرد ما بین
غم مهجوری و داغ غریبی
همه بر جان غم پرورد ما بین
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم
که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم
نگارینا دل و جان ته داری
همه پیدا و پنهانم ته داری
نمی دونم که این درد از که دارم
همی دونم که درمانم ته داری