بینهایت شب

تو بی نهایت شب وقتی نگاهت می خندید
چشمهای خیره من اندوهتو نمی دید
چرا غریبه بودم با غربت نگاهت
اسیرمو ندیدم تو چشم بی گناهت
کاشکی برای قلبت یه آسمون می ساختم
روح بزرگ تورو چرا نمی شناختم
آینه گریه می کرد وقتی تورو شکستم
ستاره پشت در بود وقتی درارو بستم
تو بودی و سکوت و غروب سرد پاییز
باغچه رو زیر و رو کرد برگای زرد پاییز
حالا من غریبه دنبال تو می گردم
با قلب آسمونی کمک کن تا برگردم