بی تو هرگز

به شهر عشق نمی رم بی تو هرگز
نشم عاشق نمی رم بی تو هرگز

غروب بی کسی ها مونسم شد
ببین بی تو چه پیرم ، بی تو هر گز

نیای روزی که رو لب باشه آهی
نه عشق باشه نه از من یه نگاهی

نیای روزی ببینی از غم تو
نمونده بر سرم موی سیاهی ، موی سیاهی

میدونم که تو عاشق پرستی
به رو من چرا درها رو بستی

نمیگیری سراغی از دل من
چرا کوه امیدم رو شکستی

نه یه لبخند ، نه حرفی تازه دارم
تو رفتی ، جز خدا چیزی ندارم

نیاد روزی ببینم بی قرارم
به راهی پر ز غم عزم دیارم